Παρά το γεγονός ότι και οι τρεις έχουν ερευνηθεί, μελετηθεί, και πρότεινε θεωρίες και εφαρμογές για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη (συγκεκριμένα ότι σχετίζονται με την γνωστική ανάπτυξη), υπάρχουν εμφανείς διαφορές ανάμεσα στις αντίστοιχες θέσεις τους
\ Piaget πίστευε ότι τα παιδιά να αναπτύξουν καλύτερα όταν ασχολούνται με peer-to-peer αλληλεπιδράσεις.\Bruner πίστευε ότι οι αλληλεπιδράσεις που απαιτούνται για να "πλαισιώνεται" με ένα κοινωνικό πλαίσιο και δεν υπήρχε ένα μέγεθος που ταιριάζει σε όλους ακολουθία να ισχύουν. \Και Vgotosky πίστευαν ότι η ανάπτυξη έχει βελτιστοποιηθεί όταν ήταν μαθητές ασχολούνται με πιο εξειδικευμένο και έμπειρο μαθητές ... \ είτε πρόκειται για άλλους συμμαθητές ή, κατά πάσα πιθανότητα ενήλικες.
\ Ως εκ τούτου, το εξωτερικό περιβάλλον, ως επί το πλείστον "πολιτισμός" παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο και στις τρεις εργασίες θεωρητικοί.
\ "Ποιος είναι ο ρόλος του Piaget, Bruner και Vygotsky στη σύγχρονη τάξεις μέρα;" \ φαίνεται λογικό να υποστηρίζουν ότι η γνώση και η πρακτική των εννοιών και των τεχνικών αυτών των ανδρών επιτρέπει την ερεισμάτων (εκπαίδευση και την ψυχολογία), της ανθρώπινης ανάπτυξης, ιδίως διότι συνδέεται άμεσα με τα πρώτα χρόνια (βρεφική και παιδική ηλικία-και στη συνέχεια στην εφηβεία) .
\ Την ίδια στιγμή, φαίνεται πιθανό το πιο σημαντικό "ρόλο" θα είναι για τους εκπαιδευτικούς (στην τάξη) να συνεργαστεί με τις κατευθυντήριες γραμμές των παγκοσμίως αποδεκτών-αρχές και πρακτικές που σχετίζονται με δυναμική δασκάλου-μαθητή. \ Bruner, Piaget και Vygotsky όλοι ασχολούνταν με τη μεγιστοποίηση της δυναμικής αλληλεπίδρασης του εκπαιδευόμενου με το περιβάλλον (κυρίως από την τάξη) και οι εκπαιδευτικοί με τη γνώση της ανθρώπινης ανάπτυξης (γνωστική) θα μπορούσε δομή σκόπιμα τα περιβάλλοντα να υποδεχθεί, να ενθαρρύνει, και να διατηρήσουν τη μάθηση.
\"Υπάρχει χώρος για το παιχνίδι ως εργαλείο διδασκαλίας σε αυτές τις θεωρίες εκεί;" is more complex (in my view) because it is more philosophical than operational. είναι πιο σύνθετη (κατά την άποψή μου), γιατί είναι πιο φιλοσοφική από λειτουργικές. \ Δηλαδή, «παίζουν» ως διδακτικό / μαθησιακό εργαλείο, δεν αμφισβητείται μεταξύ των ερευνητών (psyiological, ψυχολογική και κοινωνιολογική), εκπαιδευτικούς, γονείς, ακόμα και μικροί και μεγάλοι μαθητές. \ Ως εκ τούτου, η θεωρητική αξία υπάρχει και, χωρίς πολλή αναθεώρηση, μπορεί σίγουρα να συνδέονται με την εφαρμογή (π.χ., «παίζουν» ως δράση αντί έννοια).
\Το πρόβλημα όμως (κατά τη γνώμη μου), είναι ότι η εκπαιδευτική ηγεσία, στα επίπεδα ότι η πολιτική τέχνη, τις διαδικασίες, πράγματι νόμους, έχουν ελάχιστη ή και καμία εμπειρία (είτε πρόκειται για εργασιακή εμπειρία στην τάξη ή την ακαδημαϊκή έρευνα) για τα πλεονεκτήματα του "play" ως διδακτική μεθοδολογία. \Από προεπιλογή, "παίζουν" είναι ως επί το πλείστον δει (από αυτούς τους ηγέτες), όπως κατά κάποιο τρόπο ανάθεμα στη μάθηση. \Στη συνέχεια, η θέση της σχετικά με την «παίζουν» στην εκπαίδευση είναι κατασκευασμένο για συζήτηση ως μια φιλοσοφική κατασκευή και όχι ως μια λειτουργική ... \ αφήνοντας έτσι τα πλεονεκτήματα του "παίζουν" για την κατάρτιση πινάκων των εθνικών οργανισμών, τα Διοικητικά Συμβούλια της Εκπαίδευσης, Διοικητικών Αρχών, επιθεωρητές, διευθυντές, και άλλους διαχειριστές. \Με λίγα λόγια, "παιχνίδι" δεν επιτρέπεται να συζητηθούν-σε ένα ανοιχτό ειλικρινή διάλογο ως ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό παρέμβαση
\"Πώς θα μπορούσε να [παίξει] να χρησιμοποιηθεί;" \είναι η καλύτερη απάντηση-και-αποδεικνύεται από την παρατήρηση των πιο αντισυμβατική δομές εκμάθησης, για παράδειγμα, μια Montessori με βάση το σχολείο? του σχολείου τσάρτερ με Εποικοδομητική προσέγγιση για να κλίνει? στην πραγματικότητα, ένα από τα καλύτερα-και ευρέως διαδεδομένη πρακτική-παραδείγματα για το πώς «παιχνίδι» χρησιμοποιείται κατά τρόπο υποδειγματικό για μάθηση είναι αθλητικές ομάδες ...\από το pick-up παιχνίδι στο γυαλισμένο ερασιτέχνες για τους επαγγελματίες.
\Κατά την άποψή μου, αν εκπαιδευτικό σύστημα μας ενθάρρυνε "παίζουν"-στην πραγματικότητα, πήρε μια σελίδα ή δύο από τα "βιβλία συστημάτων" για τον αθλητισμό, θα είχαμε ένα πολύ καλύτερο λειτουργικό περιβάλλον μάθησης μέσα και έξω-από την τάξη.
\ Piaget πίστευε ότι τα παιδιά να αναπτύξουν καλύτερα όταν ασχολούνται με peer-to-peer αλληλεπιδράσεις.\Bruner πίστευε ότι οι αλληλεπιδράσεις που απαιτούνται για να "πλαισιώνεται" με ένα κοινωνικό πλαίσιο και δεν υπήρχε ένα μέγεθος που ταιριάζει σε όλους ακολουθία να ισχύουν. \Και Vgotosky πίστευαν ότι η ανάπτυξη έχει βελτιστοποιηθεί όταν ήταν μαθητές ασχολούνται με πιο εξειδικευμένο και έμπειρο μαθητές ... \ είτε πρόκειται για άλλους συμμαθητές ή, κατά πάσα πιθανότητα ενήλικες.
\ Ως εκ τούτου, το εξωτερικό περιβάλλον, ως επί το πλείστον "πολιτισμός" παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο και στις τρεις εργασίες θεωρητικοί.
\ "Ποιος είναι ο ρόλος του Piaget, Bruner και Vygotsky στη σύγχρονη τάξεις μέρα;" \ φαίνεται λογικό να υποστηρίζουν ότι η γνώση και η πρακτική των εννοιών και των τεχνικών αυτών των ανδρών επιτρέπει την ερεισμάτων (εκπαίδευση και την ψυχολογία), της ανθρώπινης ανάπτυξης, ιδίως διότι συνδέεται άμεσα με τα πρώτα χρόνια (βρεφική και παιδική ηλικία-και στη συνέχεια στην εφηβεία) .
\ Την ίδια στιγμή, φαίνεται πιθανό το πιο σημαντικό "ρόλο" θα είναι για τους εκπαιδευτικούς (στην τάξη) να συνεργαστεί με τις κατευθυντήριες γραμμές των παγκοσμίως αποδεκτών-αρχές και πρακτικές που σχετίζονται με δυναμική δασκάλου-μαθητή. \ Bruner, Piaget και Vygotsky όλοι ασχολούνταν με τη μεγιστοποίηση της δυναμικής αλληλεπίδρασης του εκπαιδευόμενου με το περιβάλλον (κυρίως από την τάξη) και οι εκπαιδευτικοί με τη γνώση της ανθρώπινης ανάπτυξης (γνωστική) θα μπορούσε δομή σκόπιμα τα περιβάλλοντα να υποδεχθεί, να ενθαρρύνει, και να διατηρήσουν τη μάθηση.
\"Υπάρχει χώρος για το παιχνίδι ως εργαλείο διδασκαλίας σε αυτές τις θεωρίες εκεί;" is more complex (in my view) because it is more philosophical than operational. είναι πιο σύνθετη (κατά την άποψή μου), γιατί είναι πιο φιλοσοφική από λειτουργικές. \ Δηλαδή, «παίζουν» ως διδακτικό / μαθησιακό εργαλείο, δεν αμφισβητείται μεταξύ των ερευνητών (psyiological, ψυχολογική και κοινωνιολογική), εκπαιδευτικούς, γονείς, ακόμα και μικροί και μεγάλοι μαθητές. \ Ως εκ τούτου, η θεωρητική αξία υπάρχει και, χωρίς πολλή αναθεώρηση, μπορεί σίγουρα να συνδέονται με την εφαρμογή (π.χ., «παίζουν» ως δράση αντί έννοια).
\Το πρόβλημα όμως (κατά τη γνώμη μου), είναι ότι η εκπαιδευτική ηγεσία, στα επίπεδα ότι η πολιτική τέχνη, τις διαδικασίες, πράγματι νόμους, έχουν ελάχιστη ή και καμία εμπειρία (είτε πρόκειται για εργασιακή εμπειρία στην τάξη ή την ακαδημαϊκή έρευνα) για τα πλεονεκτήματα του "play" ως διδακτική μεθοδολογία. \Από προεπιλογή, "παίζουν" είναι ως επί το πλείστον δει (από αυτούς τους ηγέτες), όπως κατά κάποιο τρόπο ανάθεμα στη μάθηση. \Στη συνέχεια, η θέση της σχετικά με την «παίζουν» στην εκπαίδευση είναι κατασκευασμένο για συζήτηση ως μια φιλοσοφική κατασκευή και όχι ως μια λειτουργική ... \ αφήνοντας έτσι τα πλεονεκτήματα του "παίζουν" για την κατάρτιση πινάκων των εθνικών οργανισμών, τα Διοικητικά Συμβούλια της Εκπαίδευσης, Διοικητικών Αρχών, επιθεωρητές, διευθυντές, και άλλους διαχειριστές. \Με λίγα λόγια, "παιχνίδι" δεν επιτρέπεται να συζητηθούν-σε ένα ανοιχτό ειλικρινή διάλογο ως ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό παρέμβαση
\"Πώς θα μπορούσε να [παίξει] να χρησιμοποιηθεί;" \είναι η καλύτερη απάντηση-και-αποδεικνύεται από την παρατήρηση των πιο αντισυμβατική δομές εκμάθησης, για παράδειγμα, μια Montessori με βάση το σχολείο? του σχολείου τσάρτερ με Εποικοδομητική προσέγγιση για να κλίνει? στην πραγματικότητα, ένα από τα καλύτερα-και ευρέως διαδεδομένη πρακτική-παραδείγματα για το πώς «παιχνίδι» χρησιμοποιείται κατά τρόπο υποδειγματικό για μάθηση είναι αθλητικές ομάδες ...\από το pick-up παιχνίδι στο γυαλισμένο ερασιτέχνες για τους επαγγελματίες.
\Κατά την άποψή μου, αν εκπαιδευτικό σύστημα μας ενθάρρυνε "παίζουν"-στην πραγματικότητα, πήρε μια σελίδα ή δύο από τα "βιβλία συστημάτων" για τον αθλητισμό, θα είχαμε ένα πολύ καλύτερο λειτουργικό περιβάλλον μάθησης μέσα και έξω-από την τάξη.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΓΛΙΚΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ , ΑΛΛΑ ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου